تحلیلی بر آزادی نکاح در قوانین موضوعه ایران و با نگاهی بر اسناد بین المللی

از آنجا که مهم ترین مسئله در هر جامعه مبتنی بر قانون، پاسداشت و تضمین اجرای حقوق و آزادی های فردی شهروندان است، در قوانین اساسی و عادی برای اجرای حقوق شهروندان و پاسداشت آزادی های مشروع، حقوق و آزادی ها بیان شده اند. در قوانین موضوعه ایران حق ازدواج به طور آزادانه به معنای حق ازدواج شهروندان بدون وجود محدودیت ها و موانع می باشد. چرا که مطابق قانون رضایت زوجین شرط نفوذ عقد است و هرگاه مکره بعد از زوال اکراه عقد را اجازه کند، نافذ است و مگر اینکه اکراه به حدی باشد که عاقد فاقد قصد باشد. هریک از زن ومرد که عقد نکاح میانشان محقق نشده(وعده ازدواج)مجبور به ازدواج نیست. نکاح قبل از بلوغ ممنوع است عقد نکاح قبل از بلوغ با اجازه ولی مولی علیه به شرط رعایت مصلحت صحیح می باشد. از طرف دیگر با وجود اصل آزادی نکاح، نکاح دختر باکره اگر به سن بلوغ رسیده باشد موقوف به اذن پدر و یا جد پدری او می باشد. اما هر گاه پدر یا جد پدری بدون علت موجه، از دادن اجازه خوداری کند، اجازه او ساقط و در این صورت دختر می تواند با معرفی کامل مردی که می خواهد با او ازدواج کند و شرایط نکاح و مهر که میان آنها قرار داده شده پس از گرفتن اجازه از دادگاه به دفتر ازدواج مراجعه و نسبت به ثبت ازدواج اقدام نماید. در اسناد بین الملل نیزهر زن و مرد بالغی حق دارند بدون هیچ گونه محدودیتی از نظر نژاد، ملیت، تابعیت یا مذهب با همدیگر زناشویی کنند و تشکیل خانواده دهند. در تمام مدت زناشویی،هنگام انحلال آن، زن و شوهر در کلیه امور مربوط به ازدواج دارای حقوق مساوی می باشند و ازدواج باید با رضایت کامل و آزادانه زن و مرد واقع شود. مطالعه حاضر جنبه های مختلف حق و آزادی ازدواج را در قوانین موضوعه اران و اسناد بین المللی مورد بررسی قرار می دهد

کلیدواژه ها:

نکاح ، قانون ، آزادی ، حقوق بشر ، اسناد بین الملل