رویکرد دینی در ژرف ساخت معنایی هنر سنتی و نقش آن در آموزش آگاهی مدار

آن چه در فرهنگ و تمدن هر ملت جزو حیطه هنر سنتی قرار می گیرد در حقیقت بازنمود تفکرات و نحوه نگرش آن قوم در بابجهان هستی و ایدئولوژی آنان در باب عالم، زندگی و مرگ است که در کالبد آثار هنری ایشان متبلور می گردد. بنابراین برای دریافتی غیرسطحی و دستیابی به ژرف ساخت های معنایی از آثار هنری هر قوم یا ملت باید به ریشه یابی معنای ضمنی این آثار در باورهای دینی به مثابهشکل دهنده جهان بینی و ایدئولوژی آنان پرداخته شود.در این پژوهش سعی بر آن است تا با گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و جمع بندی به شیوه توصیفی- تطبیقی، خاستگاه معانی ضمنی محمول در هنر های سنتی ایرانی- اسلامی با کنکاش در مقوله فرهنگ و هنر اسلامی به مثابه هنر مقدس و معنادار تا حد امکان ریشه یابی گردد. همچنین میزان تاثیر گنجاندن این ژرف ساخت ها با رویکرد آموزش آگاهی مدار در سرفصل های درسی رشته هایهنری به ویژه هنر های سنتی و میزان تاثیر آن در بهبود روند آموزش و نیز پرورش هنرمندان آگاه با استفاده از نظرسنجی در جامعه آماریانتخابی از اساتید و دانشجویان دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز و دانشگاه هنر شیراز بررسی می گردد. هدف از این مقوله راهگشاییجهت پرورش هنرمندانی با توانمندی همزمان درتکنیک و معنا در حیطه هنرهای سنتی است، چرا که خلق آگاهانه، تضمین بقای تکنیکخلاق و معنادار در گذر زمان است.

کلیدواژه ها:

هنر سنتی ، ژرف ساخت معنایی ، دین ، آموزش آگاهی مدار