بررسی شاخص های توسعه پایدار در شکل گیری شهرهای کویری ایران (نمونه موردی: شهر اردستان)

امروزه مسئله پایداری زیست محیطی در سه دهه پایانی قرن بیستم، مورد توجه قرار گرقته است و به نظر می رسدتقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن بیست و یکم باشد. به نظرمی رسد که با رفع موانع از طریق توجه به ارزش ها و ویژگی های معماری بومی، میتوان آن را کامل نمود. چرا که با توجهبه آثار معماری بومی و مستندات کتابخانه ای، برخی روابط اجتماعی و اقتصادی یا محیط طبیعی و نمادهای فرهنگیپیوستگی موضوعات مورد نظر معماری پایدار در معماری بومی قابل مشاهده است. روند پژوهش این گفتار از جمع بندیتعاریف آغاز و سپس به اصول و مبانی توسعه پایدار پرداخته میشود. همچنین اهداف، نظریات و معرفی شاخص هایتوسعه پایدار در شهرها بررسی گردیده و چگونگی دستیابی به آن مطرح شده است. پس از آشنایی با شاخص های توسعهپایدار در شهرهای کویری از طریق منابع موجود به شناخت شهر اردستان پرداخته شده است و نحوه شکل گیری شهربررسی گردیده و با ویژگی های توسعه پایدار تطبیق داده شده است و در نهایت میزان تطابق روند شکل گیری شهراستخراج شده است. بر اساس الگوهای استخراج شده میتوان دریافت شهرهای کویری ایران در گذشته با استفاده ازشیوه هایی چون حفر قنات، آبادانی را به شهرهای خود آورده و موجب گردیده است تا شهرهای سنتی خصوصا شهرهایکویری ایران بر مبنای عوامل اقلیمی چون دسترسی به منبع آب شکل بگیرند چنانکه در شهر اردستان نیز نه محلهسنتی این شهر در اطراف قنات اصلی این شهر شکل گرفته است. باید در نظر داشت مردم ایران در سالیان بسیار دور بادر نظر گرفتن عوامل اقلیمی و راهکارهای توسعه پایدار که امروزه مطرح می گردد سعی در حفظ منابع طبیعی و حفظاین ارزشها برای نسل های آینده بوده اند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر سنتی ، معماری بومی ، اردستان ، معماری کویر