مدیریت ضایعات ساختمانی با تکیه بر مفاهیم توسعه پایدار

یکی از روش هایی که متاسفانه در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته قابلیت بازیافت و باز مصرف بسیاری از مصالحساختمانی است. برنامه های مدیریت بازیافت ضایعات و نخاله های ساختمانی در صورت مطالعه و اجرایی شدن می تواندبه افزایش بهره وری مصالح در صنعت ساختمان منجر شود. در این تحقیق شناسایی عوامل و معیارهای موثر جهتمدیریت ضایعات ساختمانی با تکیه بر مفاهیم توسعه پایدار بررسی گردیده است. نتایج تحلیل آماری استنباطی نشانمی دهد که همه عوامل شناسایی شده و سوالات آنها معنی دار بوده و مورد تایید می باشند و در مدیریت ضایعات ساختمانی نقش دارند. عدم دقت در شیوه های نگهداری و پایین بودن کیفیت مصالح تولیدی به ترتیب با کسب میانگین 3/96 و 3/92 جزء مهم ترین عوامل تولید ضایعات شناسایی شده اند و می توان این طور بیان کرد که پیشگیری از درمان موثرتر است و در صورت بسته بندی درست، افزایش کیفیت مصالح تولیدی می توان پیش بینی نمود که نرخ تولیدضایعات ساختمانی کاهش می یابد. در تحلیل آماری با روش AHP زیرمعیار شماره (SC(53 (دقت در نگهداری و ایجاد شرایط مناسب جهت انبار کردن مصالح) رتبه یک را به خود اختصاص داده است. به دنبال آن زیر معیارهای (SC(51 (پایین بودن کیفیت مصالح تولیدی و عمر مفید مصالح) و (SC(12 (نبود قوانین و مقررات ملی و منطقه ای برای مدیریت ضایعات ساختمانی) رتبه های دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

ضایعات ساختمانی ، پروژه های عمرانی ، مدیریت بازیافت ، توسعه پایدار