واکاوی ابعاد حقوقی حضانت در حقوق ایران با نگرشی در حقوق آذربایجان

حضانت جزء مباحث مهم خانواده در نظام های مختلف حقوقی است و نظر به اهمیت جایگاه طفل در ساختن جامعه آینده، توجه به نگهداری، تربیت و حضانت او نیز ضروری شمرده می شود. مسئله حضانت و اولویت هریک از پدرو مادر برای نگهداری و سرپرستی طفل بیشتر زمانی مطرح می گردد که آنها از هم جدا می شوند. در قانون مدنی ایران تا سن هفت سالگی مادر برای حضانت فرزند شایسته تر است. بعد از آن سرپرستی کودک به پدر سپرده می شود و در این میان تفاوتی بین دختر و پسر نیست. اگر فقط یکی از پدر و مادر زنده باشد، نسبت به سایر خویشاوندان در سرپرستی کودک اولویت دارد. در صورتی که هیچ یک از پدرومادر زنده نباشند. حضانت به جد پدری می رسد و در صورت عدم وجود ولی، مسئولیت متوجه خویشاوندان به ترتیب تقدم در ارث بری می شود. اما در جمهوری آذربایجان تا زمانی که کودک به ده سالگی برسد، مادر سرپرستی او را بر عهده دارد و بعد از آن هم دادگاه بر اساس مصالح کودک و با درنظر گرفتن نظر وی، حکم صادر می نماید. مقایسه نظام های حقوقی مختلف به خوبی نقاط قوت و ضعف آنها را نشان می دهد و این خود می تواند در تقویت یک نظام حقوقی مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

حضانت ، کودک ، حقوق ، ایران ، جمهوری آذربایجان