ارزیابی میرایی تزریقی به سازه و میزان انرژی جذب شده با استفاده از میراگر سربی برشی در بادبند زانویی

در دهه های اخیر، به منظور کاهش ارتعاشات سازه ها در اثر نیروهای دینامیکی، سیستمهای کنترلی زیادی مورد مطالعه قرار گرفته اند. یکی از روشهای موثر در کاهش پاسخ لرزه ای سازه استفاده از سیستمهای جاذب انرژی می باشد. کارکرد این سیستمها به گونه ای است که با انجام تغییر شکلهای ویژه واعمال مکانیکی خاصی موجب جذب واستهلاک مقدار زیادی از انرژی ورودی به سازه می گردند که در نتیجه مقدار انرژی دریافتی توسط سایر اعضای سازه ای کاهش یافته و بدین صورت نیروی زیادی به آنها اعمال نمی گردد سیستمهای میراگر به دو دسته عمومی فعال(ACTIVE)وغیرفعال(PASSIVE) تقسیم می شوند. در سیستم فعال در هنگام اعمال بارگذاری خارجی توسط سیستمهای کنترل هوشمند کامپیوتری در هر لحظه مقدار نیرویی معادل، اما در خلاف جهت نیروی وارده بر سازه اعمال می گردد.اما در روش غیر فعال پس از بارگذاری به علت به وجود آمدن تغییر مکانهای سازه ای، قسمتهایی از سازه با انجام رفتارهای خاصی از قبیل جاری شدن عضو ویژه فلزی، اصطکاک و یا رفتار ویسکو الاستیک موجب میرایی انرژی ورودی به سازه می گردند. سیستمهای فعال بسیار گران و غیر اقتصادی می باشند. در این تحقیق میراگر غیر فعال سربی برشی در نرم افزار ABAQUS مدل سازی شده و رفتار سازه ای آن بدست آمده است. سپس این رفتار در نرم افزار ۲۰۰۰ SAP تعریف شده ودر داخل سازه های چندین طبقه فلزی در موقعیت باد بند زانوئی مورد استفاده قرار گرفته است. سازه با بادبند زانویی و بدون آن برای زلزله های مختلف آنالیز غیر خطی گردیده است که نتایج حاصله بیانگر رفتار خوب و بازده بالای میراگرهای سربی برشی می باشد

کلیدواژه ها:

سرب ، میراگرسربی برشی ، بادبند زانویی ، استهلاک انرژی