ارزیابی روش های زمین آمار در تهیه نقشه فرسایندگی(مطالعه موردی: استان اصفهان، مندرجان|)

فرسایندگی باران یکی از عوامل مؤثر در ایجاد فرسایش خاک می باشد . تهیه نقشه پهنه بندی فرسایندگی باران و آگاهی از نحوه تغییرات آن، نقش مهمی در تهیه طرح های آبخیزداری و مدیریت اراضی یک منطقه ایفامی کند. هدف از این تحقیق پهنه بندی فاکتور فرسایندگی باران در مدل فرسایش خاک RUSLE به وسیله تکنیک های زمین آمار می باشد. روش های زمین آمار جهت پهنه بندی فاکتور فرسایندگی بارندگی در یکی از زیرحوضه های حوضه آبخیز زاینده رود، مندرجان یا پارسل ( 2B ) با مساحت 21100هکتار واقع در غرب استان اصفهان مورد مطالعه قرار گرفت. آمار مربوط به ایستگاه های باران سنجی در دوره آماری 10 ساله به عنوان ابزارتحقیق می باشد. آزمون نرمال بودن داده ها به وسیله آزمون اندرسون دارلینگ انجام گرفت و داده های مورداستفاده نرمال بودند. روش های زمین آمار کریجینگ(ساده، معمولی،جهانی) و کوکریجینک(ساده، معمولی،جهانی) در پهنه بندی فاکتور فرسایندگی مورد بررسی قرار گرفتند. معیار سنجش بهترین روش بر اساس خطایمجذور میانگین استانداردشده ( RMSE )می باشد، که بهترین روش کمترین مقدار خطای مجذور میانگین استانداردشده ( RMSE )را دارد. در این پژوهش پهنه بندی فاکتور فرسایندگی بر اساس روش کریجینگ ساده انجام شد، زیرا کمترین میزان خطای مجذور میانگین استانداردشده را دارا بود. نتایج این پژوهش نشان داد که دامنه تغییرات این فاکتور از 95/8تا117/4متغیر می باشد، بیش از50 درصد حوضه در فاکتور فرسایندگی بین 112 تا 117/4 h1-y 1-MJ mm ha و حدود 2/4 از حوضه در دامنه 95/85 تا y 1-MJ mm ha1-h1102 - قرار گرفت. این پژوهش، مؤثر بودن فناوری های نوین سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش ازدور را برای تخمین کمی، دقیق تر و نقطه به نقطه در کل منطقه برای به دست آوردن فاکتورهای فرسایندگی بارندگی را تأییدمی کند

کلیدواژه ها:

کریجینگ ، کو کریجینگ ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، خطای مجذور میانگین استانداردشده ، شاخص اصلاح شده فورنیه