ضوابط و معیارهای موثر در طراحی ترمینال های مسافربری با رویکرد افزایش تعاملات اجتماعی در شهر اصفهان

حمل و نقل به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای انسان، امروزه قسمتی از سیاست ها و برنامه ها را به خود اختصاص داده است. به گونه ای که حمل و نقل در کنار دیگر زیرساخت های شهری، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. طراحی باید به گونه ای انجام گردد که کلیه ی ابعاد زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مکان، ضمن حفظ استانداردها و ارائه ی تمام خدمات رفاهی به مسافرین را دارا باشد و بازگو کننده ی اهداف مورد نظر باشد.(عبدالهی، 1391)هدف از پژوهش حاضر، بررسی تعاملات اجتماعی در فضای پایانه های مسافربری و بالا بردن تقاضا برای استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی در شهر اصفهان است. اهمیت این مسأله در این است که تعاملات اجتماعی فردی و فرافردی در فضاهای عمومی حائز اهمیت شمرده می شود و پایانه ها به عنوان فضاهای عمومی نقش مهمی در ارتباط فردی و زندگی فردی دارند. حال برای رسیدن به هدف مورد نظر، ابتدا سوابق موضوع را مورد بررسی قرار داده و سپس نگاه سیستماتیک به ایستگاه ها به عنوان یک ظرفیت %100، برای جذب مسافر می اندازیم. روش تحقیق این پژوهش، یک روش میدانی بوده که توسط یک نمونه گیری آماری در اصفهان انجام شده و به بررسی و دستیابی به اولویت های معماری در زمینه ی افزایش تعاملات اجتماعی پرداخته است. در انتها بر اساس این نتایج به برنامه ریزی، پیش بینی و مدیریت سفر پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

پایانه ، حمل و نقل ، مسافر ، الزامات معماری ، تعاملات اجتماعی