کاربرد شبکه عصبی مصنوعی و ArcGIS در شبیه سازی سفره آب زیرزمینی دشت مهیار در استان اصفهان

با توجه به بحران آب در دشت های مرکزی ایران بخصوص دشت مهیار شمالی در اصفهان، نیاز است از منابع آب استفادهبهینه شود. در تحقیق حاضر، با کمک شبکه عصبی مصنوعی، آمار سطح آب 41 چاه و الگوی کشت دشت مهیار طی سالهای 88-1381، سه سناریوی کاربری اراضی در نظر گرفته شد که بر اساس آنها سطح ایستابی به عنوان نمونه برای سال آبی 1387 با شبکه تکلایه و الگوریتم آموزش لونبرگ-مارکوارت و سه تابع عملگر Tansig, Logsig و Radbas شبیه سازی گردید. بهترین تابع عملگر برای هر چاه با برنامه نویسی در نرم افزار MATLAB_R2012a و بررسی میزان ضریب همبستگی و میانگین مربعات خطا انتخاب شد. سطح ایستابی شبیه سازی شده در هر سناریو وارد نرم افزار ArcGIS10.2 شد و با توجه به هزینه استحصال آب، پهنه بندیبراساس چهار دسته بدون محدودیت و محدودیت کم، متوسط و زیاد انجام شد. نتایج نشان داد، 61 تا 86 درصد از منطقه در هر سهسناریو دارای محدودیت متوسط است. همچنین، اعمال روشهای مختلف مدیریت مصرف آب می تواند تأثیر به سزایی در استفادهبهینه از آب داشته باشد. آیش گذاری و کشت گیاهان کم مصرف به ترتیب باعث افزایش 3 و 5 درصدی در اراضی بدون محدودیتو کاهش 0/13 و 0/2 درصد در اراضی با محدودیت متوسط می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، سطح ایستابی ، مدیریت مصرف آب