اثر عملگرهای ژنتیکی بر بهینه سازی لایه چینی مواد مرکب با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در میان روشهای بهینه سازی الهام گرفته شده از طبیعت، الگوریم ژنتیک، از تکامل یافته ترین آنها به شمار می رود. تاکنون آنچه مد نظر قرار گرفته است توسعه بخشیدن به استفاده از الگوریتم ژنتیک در مباحث مختلف مهندسی بوده است، اما کمتر به جزئیات مناسب برای این الگو در زمینه های مورد کاربرد و بهبود آن پرداخته شده است. در این مقاله به بررسی الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی لایه چینی صفحات کامپیوزیتی پرداخته شده و از میان پارامترهای این الگوریتم نظیر جمعیت اولیه و اندازه آن، عملگرهای ژنتیکی، عمل تحول، شرط توقف، و …، نقش عملگرهای ژنتیکی مورد توجه قرار گرفت و اثر هریک از آنها در بهینه سازی صفحات کامپوزیتی بهطور جداگانه بررسی گردیده است. در این مقاله سعی بر آن است تا با بررسی دقیق عملگرها در طی اجراهای مختلف برنامه نرم افزاری، عملکرد آنها با هم مقایسه و بهترین و مناسب ترین حالت آنها تعیین گردد. برای نیل به این هدف، حالتهای مختلف اعمال عملگرها برای یک صفحه کامپوزیتی با تابع هدفی شامل ترکیب خطی وزن و میزان خیز صفحه در نظر گرفته شده است. برای افزایش دقت نتایج این حالتها ،جمعیتهای متنوعی با توجه به دو پارامتر بهترین کیفیت جواب و میزان اقتصادی بودن، انتخاب و حالت بهینه بدست آمده است.