بررسی پشه های خاکی به عنوان ناقلین لیشمانیوز جلدی با استفاده از روش Nested PCR در مناطق روستایی شهرستان دامغان، استان سمنان

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 565

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-18-4_008

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: لیشمانیوز توسط تک یاخته اجباری داخل سلولی از جنس لیشمانیا ا یجاد می شود .این بیماری در بیش از نیمی ازاستانهای کشورایران گزارش شده است. ناقلین بیماری گونه های مختلفی از پشه خاکی ها هستند. شناسایی ناقلین بیماری وداشتناطلاعات کافی در خصوص آنها جهت اجرای برنامه کنترل اهمیت بسزایی دارد.روش کار: این مطالعه توصیفی مقطع ی در سال 1387 در شهرستان دامغان انجام شده است.ازابتدای فروردین لغایت پایان آبانپشه خاکی ها هر 15 روز یکبار بوسیله تله های چسبان از اماکن داخلی و خارجی صید شده اند. سر و دو بند انتهایی پشه خاکی هاجدا و با استفاده از پوری روی لام مونته وتعیین هویت شده اند. سایر قسمت های بدن جهت جستجوی انگل لیشمانیادر فرایند استخراج DNA قرار گرفته و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی kinetoplast DNA با روش Nested PCR آزمایش شده اند. نتایج: مجموعاً 6110 پشه خاکی از 8 گونه مختلف صید شده اند.بیشترین وفور مربوط به فلبوتوموس پاپاتاسی بوده است (46/7%) آزمایشات مولکولی 280 پشه خاکی جهت تعیین آلودگی نشان داد که تعداد 28 پشه خاکی ( 10 %) آلوده به انگل لیشمانیا ماژور بوده اند که 24 پشه، فلبوتوموس پاپاتاسی (85/7%) و 4 پشه فلبوتوموس کوکازیکوس (14/3%) بوده است. بالاترین میزان آلودگی پشه خاکی ها از لانه جوندگان (42/9%) بوده است. آلودگی پشه خاکی ها در شهریور ماه بیشتر از ماههای دیگر بوده است (89/3%). نتیجه نهایی: وفور بالای پشه خاکی فلبوتوموس پاپاتاسی وآلودگی آن به انگل لیشمانیا ماژور ثابت می کند که این گونه ناقل اصلی و قطعی می باشد. آلودگی فلبوتوموس ک وکازیکوس به انگل لیشمانیا ماژور در لانه جوندگان نیز نشان می دهد این گونه بهعنوان ناقل ثانویه در بین جوندگان نقش دارد. بیشترین آلودگی پشه خاکی ها در شهریورماه بوده لذا رعایت حفاظت شخصیدر این ماه اهمیت بیشتری دارد. با توجه به وفور ناقلین و آلودگی بالای آنها انجام اقداماتی جهت کاهش وفور پشه خاکی هاوکاهش گزش انسان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

یاور راثی

استاد گروه حشره شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

صادق محمدی ازنی

کارشناس ارشد حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین دانشگاه علوم پزشکی سمنان

محمدعلی عشاقی

دانشیار گروه حشره شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمدرضا یعقوبی ارشادی

استاد گروه حشره شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران