بررسی تغییرات ژرفای ناپیوستگی موهو در گستره تهران

این مطالعه به منظور ارائه مدلی ساده برای ساختار پوسته جهت تعیین محل دقیق زمینلرزه ها در گستره تهران انجام شده است. برای رسیدن به این مهم، با استفاده از داده های امواج درونی رویدادهای محلی و منطقه ای ثبت شده در 11 ایستگاه لرزه نگاری دوره کوتاه موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در مناطق افجه، دماوند، فیروزکوه، قزوین، ماهدشت، قم، رازقان، سفیدابه، تهران، ورامین و حسن آباد و 2 ایستگاه رزه نگاری باند پهن پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در مناطق کاوش و چاران در بازه زمانی دی ماه 1383 تا 1386 (ژانویه 2005-2008) که متجاوز از 5410 زمینلرزه با بزرگی امواج حجمی بین 3 تا 7 و فاصله کانونی 10 تا 1000 کیلومتر را داشتند، استخراج گردید. در این مطالعه از روش شکست مرزی که شامل دو روش یک ایستگاهی و دو ایستگاهی می باشد سرعت امواج حجمی در پوسته و ژرفای ناپیوستگی موهو، تعیین گردید. همچنین برای محاسبه دقیقتر ژرفای ناپیوستگی موهو از روش تابع انتقال گیرنده لرزه ای که مبننی بر ثبت دورلرزه ها در ایستگاه های مورد مطالعه می باشد، استفاده و ژررفای ناپیوستگی موهو در زیر این ایستگاه ها تعیین گردید. نقشه پربندی ژرفای ناپیوستگی موهو جهت شناخت پوسته در ناحیه مورد نظر ترسیم گردید. با نطالعه این نقشه وجود بعضی از ناپیوستگی ها، که ناشی از گسل های شناخته شده ای است که اطلاعات زمین شناسی موجود در منطقه وجود آن ها را تایید می کند، کاملا مشهود می باشد.

کلیدواژه ها:

پوسته ، موهو ، امواج حجمی ، تهران ، توابع گیرنده