معیارهای موثر در طرح اختلاط بهینه بتن غلتکی

بتن غلتکی به بتنی با اسلامپ صفر تلاقی می شود که در حالت تازه در مقایسه با بتن معمولی قوام خشک تری برخوردار است و از نظر ظاهری شبیه شن و ماسه مرطوب می باشد و در حالت سخت شده رفتاری نسبت مشابه با بتن معمولی از خود نشان می دهد. مخلوط بتن غلتکی باید به اندازه کافی خشک باشد تا تحمل وزن غلتک ها را داشته باشد و نیز باید به اندازه کافی هم مرطوب باشد تا امکان پخش خمیر سیمان در تمام جرم بتن در حین اختلاط را فراهم آورد. هدف بررسی عوامل موثر بر خواص بتن غلتکی و ارایه نحوه ی دستیابی به طرح اختلاط بهینه ی بتن غلتکی و با توجه به سه معیار مقاومت فشاری، کارایی مناسب و عدم جداشدگی دانه ها و نیز نفوذپذیری می باشد. سنگدانه ها در چهارگروه دسته بندی گردیده اند و دارای حداکثر اندازه ی 76 میلی متر می باشد. در تعدادی از طرح ها از بزرگ ترین اندازه ی دانه ها 38 و 50 میلی متر استفاده شده است، ضمنا در ساخت نمونه های سیلندری و تعیین کارایی وزن مخصوص استاندارد ASTM و در آزمایش های نفوذپذیری از استاندارد DIN استفاده شده است. آزمایشات نشان می دهد که سنگدانه هایی که دارای مقدار زیادی ریزدانه هستند مقاومت فشاری مطلوبی نتیجه نمی دهد. و سنگدانه هایی هک فاقد مقدار کافی ذرات ریزدانه هستند از مقاومت فشاری خوبی برخوردارند ولی در آنها جداشدگی دانه ها رخ می دهد و کاربرد پوزولان تاحدی از جداشدگی دانه ها جلوگیری می کند.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، طرح اختلاط ، بهینه سازی