تحلیلی برمولفه های تاثیرگذاربرافزایش کیفیت فضای سبز (مطالعه موردی شهررامسر)

ما در دنیای رنگها زندگی می کنیم و تا حد بسیار زیادی به رنگها خو گرفته ایم.رنگی بودن جهان یکی از موهبت های الهی است که باعث شادی و نشاط انسانها شده و موجب رسیدن به امید و آرامش در آنان می شود. رنگ ابزاری است قابل کنترل و پیش بینی که ساختمان یک فضا را تحت تاثیر قرار می دهد. با این وصف می توان با توجه به پارامترهای خاصی تاثیرات مطلوبی را از رنگها دریافت کرد که در تعادل فیزیکی افراد و کیفیت فضای شهر موثر است. مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از شناسایی شاخص های تاثیر گذار بر کیفیت فضای شهری از طریق مدلی مناسب در منطقه مورد مطالعه به نقش رنگ در ارتقاء کیفیت فضایی بپردازد. روش تحقیق در این مقاله بر اساس گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی و استفاده از متون معتبر جهانی در ارتباط با شاخص های کیفیت فضای شهری از یک سو و روش تحلیل داده های ثانویه مربوط به شهرک چهارصد دستگاه رامسر در محیط نرم افزارهای تحلیل عاملی از سوی دیگر است. یافته های این مطالعه نشان میدهد که نقش رنگ در شهرک چهارصد دستگاه رامسر موجب ارتقاء و بهبود سطح کیفیت فضای شهری در این شهرک نشده ومتغیر های حس راحتی و تعلق به مکان ، کاهش خستگی افراد و ادراک سواره از رنگهای موجود با بارهای عاملی 0.751 , 0.734 , 0.592 بیشترین و مولفه های توجه به رنگ شهرک ، ادراک رنگ های گرم و رضایت از کیفیت و نقش رنگ در مصالح بومی با بارهای عاملی 0.797 , 0.771 , 0.749 در پایین ترین سطح از تاثیرپذیری قرار دارند.همچنین با توجه به یافته های آزمون همبستگی اسپیرمن شهرک چهارصد دستگاه قابلیت ارتقای کیفیت فضای شهری، با توجه به نقش رنگ را دارد، ضرایب شاخص های مورد مطالعه : ادراک ، خوانایی و هویت ، تنوع و سرزندگی بترتیب 0.563 , 0.581 , 0.443 می باشد که افزایش ضریب هرکدام از شاخص ها موجب ارتقاء کیفیت فضایی در سطح شهرک خواهد شد.