بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری و بحران هویت در نوجوانان کانون اصلاح و تربیت

در این پژوهش رابطه بین شیوه های فرزندپروری و بحران هویت در نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش، کلیه نوجوانان کانون اصلاح و تربیت تهران بودند و نمونه آماری به علت کم بودن حجم جامعه، معادل با جامعه آماری است که مجموعا 104نفرمی باشند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تجدید نظر شده ابعاد رفتاری والدین شیفر(برجعلی ، 1378) و پرسشنامه هویت شخصی احمدی(1378)می باشد. طرح پژوهش ، توصیفی از نوع همبستگی است. به منظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.نتایج نشان دادکه بین شیوه های فرزند پروری و بحران هویت در نوجوانان ، اثر متقابل معنی داری وجود دارد. همچنین اثرات اصلی مربوط به دو متغیر(شیوه های تربیتی والدین و بحران هویت) معنادار بود. به منظور تعیین اینکه بین کدام شیوه های تربیتی تفاوت وجود دارد از آزمون شفه استفاده شد. نتایج نشان داد بین شیوه های فرزند پروری والدین در سطحp<0/ 01 تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که در نوجونان پسر،این رابطه در مورد شیوه های فرزندپروری مقتدر منفی است، در حالیکه در شیوه های فرزندپروری مسامحه کار و قدرت طلب و سهل گیر مثبت می باشد.همچنین در نوجوانان دختر،این رابطه در مورد شیوه های فرزندپروری سهل گیر و مقتدر منفی است، در حالیکه در شیوه های فرزندپروری مسامحه کار و قدرت طلب، مثبت می باشد.

کلیدواژه ها:

شیوه های فرزندپروری ، بحران هویت ، نوجوانان ، بزهکار ، کانون اصلاح و تربیت