مروری بر رهیافت های کاهش مصرف توان در شبکه های بدنی بیسیم

پیشرفت های اخیر در تکنولوژی سیستم های میکروالکترومکانیکی، مدارات مجتمع و ارتباطات بی سیم، توانایی طراحی و ساختحسگرهایی با مصرف توان پایین، اندازه کوچک، قیمت مناسب و کاربری گوناگون را فراهم کرده است. این حسگرهای کوچک کهتوانایی انجام اعمالی چون دریافت، پردازش محدود و مخابره اطلاعات را دارند، موجب پیدایش ایده ای برای ایجاد و گسترش شبکه هاییموسوم به شبکه های حسگر بی سیم شده است. شبکه حسگر بدنی ( BSN) یک شبکه حسگر بی سیم خاص منظوره است که با به کارگیریگره های حسگر بی سیم اندازه گیری پارامترهای بیولوژیکی فرد را انجام می دهد و پایش سلامت او را از راه دور میسر می سازد. هدف اصلیدر شبکه های حسگر بدنی انتقال شرایط سلامتی کاربر به صورت بلادرنگ به خود شخص، بیمارستان یا دکتر متخصص بدون ایجاد زحمتبرای فرد می باشد. پهنای باند، توان محاسباتی، توان مخابراتی، توان مصرفی، مقیاس پذیری، پردازش محدود، محاسبات محدود و ... ازجمله چالش های شبکه های حسگر بدنی محسوب می شود که منجر به تولید مقالات متعددی در این زمینه شده است. از آن جایی که اغلباین چالش ها ناشی از محدودیت در توان است و بهینه سازی مصرف انرژی، طول عمر شبکه مورد استفاده را تعیین می کند، این موضوعیکی از موضوعات مهم تحقیقاتی در شبکه های حسگر بدنی می باشد. در این مقاله ابتدا مفهوم شبکه ی حسگر بدنی ارایه می شود و سپساهمیت کارایی انرژی در این شبکه ها بیان شده و به مرور و طبقه بندی تعدادی از مقالات که در سال های اخیر به موضوع کارایی انرژیتوجه کرده اند، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه ی حسگر بی سیم ، شبکه ی حسگر بدنی ، کارایی انرژی