بررسی راندمان تولید زیست هیدروژن توسط فتوسنتز کلامیدیموناس رینهاردتی

هیدروژن فراوان ترین عنصر در طبیعت محسوب می شود و به عنوان سوختی پاک، سازگار با محیط زیست و پر بازده مطرح است و جایگزینی مناسب برای سوخت های فسیلی مرسوم به حساب می آید. بازده تبدیل هیدروژن به انرژی قابل استفاده بهخصوص در سلول های سوختی برای تولید برق به شدت بالا است و تنها محصول آن نیز آب است. تولید هیدروژن به روش های مختلف امکان پذیر است که یکی از آن ها تولید به وسیله فتوسنتز در میکروجلبک هاست. تاکنون میکروجلبک های متفاوتیبرای تولید هیدروژن مورد بررسی قرار گرفته اند که جلبک کلامیدوموناس رینهاردتی به سبب بازدهی مناسب مورد توجهبسیاری از دانشمندان بوده است. تولید زیست هیدروژن نظیر دیگر سوخت ها، از روش تبدیل غیر مستقیم و مستقیم قابل انجام است. در تبدیل غیرمستقیم، زیست توده حاصل طی فرآیندی توسط باکتری های بی هوازی مصرف شده و گاز هیدروژنتولیدی به عنوان محصول از محیط کشت خارج می شود. که این فرآیند همانند دیگر فرآیند های تبدیلی غیرمستقیم، بسیارپرهزینه است. در فرآیند مستقیم، تولید هیدروژن توسط آنزیم هیدروژناز و در کلروپلاست جلبک ها صورت می پذیرد. جهت افزایش بازده تولید زیست هیدروژن، فرآیند کشت جلبک می بایست در محیط های متفاوت به لحاظ حجم راکتور، حضور یا فقدان مواد شیمیایی از قبیل گوگرد، شدت نور و دما بررسی گردد. در مقاله مروری حاضر، برخی ازین موارد و تاثیر آن در بازده تولید هیدروژن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

هیدروژن ، کلامیدیموناس رینهاردتی ، فتوسنتز ، زیست هیدروژن