رویکرد شبیه سازی در طراحی مولفه های سامانه انتقال آب بین حوضه ای با نگرش توسعه پایدار (مطالعه موردی: طرح بهشت آباد)

عدم تناسب نیاز آبی با میزان آب شیرین در دسترس، یکی از بزرگترین چالش های حال حاضر و آینده زندگی بشر است. این مسیله در کشور مانیز با توجه به توزیع ناهمگن زمانی و مکانی بارش، مطرح است و این امر توجه تصمیمگیرندگان منابع آب را به موضوع انتقال بین حوضه ای آبمعطوف ساخته است. اجرای یک طرح انتقال آب در صورتی که کلیه ملاحظات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را در نظر بگیرد می تواند ازجمله راهکارهای نیل به اهداف توسعه پایدار در مدیریت منابع آب کشور باشد. عوامل و معیارهای مختلفی در این طرحها مطرح هستند کهمطالعه آنها را دشوار نموده است. در این تحقیق ارایه یک طرح بهینه برای مولفه های سامانه انتقال آب حوضه بهشت آباد به فلات مرکزی ایران بااستفاده از مدل برنامه ریزی منابع آب WEAP تحت 16 سناریو مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه با توجه به تامین حداکثری نیازهای شرب و زیست محیطی دو حوضه مبدا و مقصد و کاهش هزینه های اجرایی طرح بهشت آباد، سناریو برتر انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، WEAP ، برنامه ریزی پایدار منابع آب ، انتقال آب بین حوضه ای