رابطه هوش اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر وپسر پایه سوم راهنمایی بخش توکهورشهرستان میناب

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اجتماعی باخودکارآمدی تحصیلی دردانش آموزان دختر وپسرپایه سوم راهنمایی بخش توکهور شهرستان میناب با روش تحقیق توصیفی - همبستگی آغاز گردید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسرپایه سوم راهنمایی بودند که افراد نمونه با روشنمونه گیری تصادفی ازطریق قرعه کشی تعداد130نفر (53 پسر و77 دختر) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش اجتماعی ترومسو که توسط سیلورا، مارتینسن و داهل (2001 (تهیه شده بود وپرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. برای تجزیه وتحلیل دادهها ازضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره بهره گرفته شد. دادهها در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. تجزیه وتحلیل دادهها نشان دادکه بین هوش اجتماعی باخودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداروجودندارد همچنین تحلیل دادههابارگرسیون چند متغیره نشان دادکه هیچ کدام ازمولفه های هوش اجتماعی قدرت پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی را ندارند و نیز نتایج رگرسیون در گام اول نشان دادکه متغیروفای به عهددرگام اول 32 درصد واریانس خودکارآمدی تحصیلی و درگام دوم 40درصد واریانس خودکارآمدی تحصیلی راپیش بینی میکند. علاوه براین، نتایج رگرسیون بین هوش اجتماعی دانش آموزان دختروپسرتفاوت وجودندارد و بین خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر و پسرتفاوت وجوددارد.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، خودکارآمدی تحصیلی