بهینه ترین تصور مقاطع پیچیده، با روش برانبارش سطح پراش مشترک مبتنی بر مدل

اهمیت پایین داده ها نیاز به تصویرسازی ها لرزه ای دقیق دارد. در روش برانبارش سطح بازتاب مشترک CRS رخدادهای لرزه ای در یک تحلیل سرعت جامع و کلی، بهینه سازی و برانبارش می شوند و تعداد گسسته ای از وقایع سهیم در یک نمونه برانبارش مورد بررسی قرار می گیرند این روش در نواحی با ساختارپیچیده و با شیب های متداخل، دارای ضعف های می باشد، به نحوی که موقعیت های تداخل شیب ها به طور کامل تصویرسازی نمی شوند و باعث ایجاد وقایع مصنوعی در کوچ پس از برانبارش می گردد. از طرفی اعمال کوچ قبل از برانبارش بر روی داده های پچیده نیازمند به استفاده از یک مدل سرعت دقیق می باشد و به این ترتیب باید به کوچ پس از برانبارش اتکا نمود. حل مسیله تداخل شیب ها با به کارگیری محدوده پیوسته ای از شیب ها با ساده سازی عملگر برانبارش در فرایندی به نام برانبارش سطح پراش مشترک CDS امکان پذیری است. در قیاس با برانبارش سطح بازتاب مشترک، برانبارش سطح پراش مشترک، در میان روش های مبتنی بر داده براساس انالیز همدوسی بر روی داده های قبل از برانبارش به طور موفقیت آمیزی به کار می رود. از نقطه نظر کاهش زمان و هزینه محاسبات، روش برانبارش سطح پراش مشترک مبتنی بر مدل در طراحی مقاطع برانبارش بهینه در تصویر سازی ناپیوستگی ها به وسیله کوچ پس زا برانبارش به کار می رود. این روش تنها نیازمند یک مدل سرعت نرم و با دقت پایین می باشد که به این ترتیب حساسیت کوچ به مدل سرعت دقیق کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پراش ، بازتاب ، برانبارش ، تداخل شیب ، کوچ