تاثیر قصه درمانی بر نشانه های اختلال وحشت زدگی و اختلال مدرسه هراسی کودکان 10-9 ساله

هدف: پژوهش حاضر جهت تعیین اثر بخشی قصه درمانی بر نشانه های اختلال وحشت زدگی و اختلال مدرسه هراسی در کودکان (10- 9 ساله) بوده است. روش اجرا: این پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعهآماری را کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی است که دارای دست کم یکی از اختلال های اضطرابی (اختلال وحشت زدگی و اختلال مدرسه هراسی) باشند و در سال تحصیلی 95-94 در مدارس ابتدایی شهر کاشمر مشغول به تحصیل بودند. که نمونه آماری15 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی دارای اختلال های اضطرابی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. که پرسشنامه تشخیص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان SCARED مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی آزمون تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. پس از انجام پیش آزمون، برنامه قصه درمانی به مدت 14 جلسه هر جلسه به مدت 90 دقیقه- دوبار در هفته برای گروه آزمایشی اجرا شد نتایج نشان داد که نشانه های اختلال وحشت زدگی و اختلال مدرسه هراسی در کل آزمودنی ها پس از قصه درمانی کاهش معنادار داشته است.نتیجه گیری: قصه درمانی موجب کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی در کودکان مضطرب شده است؛ بنابراین می توان قصه درمانی را به مثابه یک فن اثربخش برای درمان اختلال های اضطرابی کودکی به کار برد.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، اختلال های اضطرابی کودکی(اختلال وحشت زدگی و اختلال مدرسه هراسی)