بررسی اثر روش های توسعه کم اثر LID بر مدیریت و جمع آوری آبهای سطحی مطالعه موردی منطقه 22 تهران

امروزه جوامع بشری به دلیل گسترش شهر نشینی و کاهش سطوح نفوذپذیر با مشکل افزایش حجم رواناب سطحی درزمان بارندگی مواجهند. روانابها بزرگترین منابع جاری شدن سیل و آلودگی آب درشهرها میباشند. بسیاری از شهرهای مهم جهان، برای کاهش اثرات توسعه شهر خود بر کیفیت و کمیت رواناب، به مفهوم توسعه پایدار توجه کرده و از تکنولوژی های و روش های توسعه با حداقل اثرات جانبی LID بهره می گیرند. در این روش ها، رواناب سطحی به سمت تاسیسات طبیعی علفکاری شده همچون جوی باغچه و قطعات گیاه کاری شده، هدایت می گردد تا با کاهش سرعت رواناب در آن ها، حجم بیشتری از آب باران به درون زمین نفوذ داده شود. شبیه سازی سیستم زهکشی منطقه 22 تهران با استفاده از مدل هیدورولویکی SWMMمورد تحقیق قرار گرفت . پس از شبیه سازی نتایج اجرای چند سناریو در کاهش حجم رواناب با هم مقایسه شده اند. این نتایج، توانایی روش های توسعه کم اثر را در کاهش دبی پیک و کنترل حجم رواناب را نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

کانال ، آبهای سطحی ، آب گرفتگی معابر ، روش توسعه کم اثر ، توسعه شهری