نقش ساختار UNEP در فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ساختار UNEP در فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست می باشد. روش پژوهش به صورت تحلیل توصیفی می باشد که نتایج پژوهش نشان داد که تعدادی از سازمان های بین المللی نظیر UNEP و کمیسیون توسعه پایدار براساس وظایف و اختیاراتی که در سند تاسیس آنها مورد تاکید قرار گرفته است. در فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست ایفای نقش می کنند. در میان این گونه سازمان های بین المللی، UNEP هم در سامان دادن به فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست و هم در روند ایجاد و تکامل قواعد بین المللی زیست محیطی، موفق ترین سازمان بین المللی بوده است. UNEP در راستای انجام وظایف خود و در چارچوب دو برنامه حقوق محیط زیست مونته ویدیو ( 1991 – 1981 ) و نایروبی ( 2000 - 1991 ) و از طریق برنامه مناطق دریایی و مرکز حقوق محیط زیست خود، در تدوین بیش از 30 کنوانسیون و پروتکل بین المللی درباره حفاظت از محیط زیست مناطق دریایی جهان و تعداد زیادی کنوانسیون بین المللی در زمینه های دیگر، نقش مهم و موثری ایفا نموده است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، حقوق بین الملل ، دولت ، سازمان های بین الملل