مقایسه تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول و آخر کارشناسی اطاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1390

مقدمه و هدف: پرورش قوه استدلال، استنباط و قضاوت مقصد اصلی تعلیم و تربیت است. آموزش مهارتهای تفکر انتقادی می بایست اولویت اصلی در برنامه ریزی های آموزش باشد. آموزش تفکر انتقادی میتواند منجر به افزایش یادگیری، کسب مهارتهای حل مسیله، تصمیمگیری و خلاقیت گردد، دانشجویانی که تفکر خلاق و انتقادی دارند، کمتر به قضاوت و نتیجهگیریهای غلط تیوریکی میپردازند بلکه بیشتر سعی میکنند بر روی موضوعات بالینی متمرکز گردند که میتواند خلا میان آموزش نظریه و بالین را کاهش دهد. مطالعه حاضر باهدف مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و آخر کارشناسی رشتههای هوشبری و اتاق عمل انجام شد.روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقایسه ای است. جمعیت مورد مطالعه را دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشکده پیراپزشکی بیرجند و فردوس تشکیل میدادند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ی استاندارد کالیفرنیا فرم ب بود و دارای 34 سوال چندگزینهای با یک پاسخ صحیح در 5 بعد مهارتهای شناختی تفکر انتقادی شامل تحلیل، استنباط، ارزشیابی، استدلال استقرایی، استدلال قیاسی بود.یافته ها: ،ز 120 دانشجوی مورد مطالعه %38/2 رشته هوشبری و %61/8 رشته اتاق عمل بودند. %60/8 در دانشکده پیراپزشکی بیرجند و %39/2 در دانشکده فردوس مشغول به تحصیل بودند. %25 مطالعه غیردرسی نداشتند. میانگین نمرات کل تفکر انتقادی دانشجویان ترم اول و آخر رشته هوشبری و اتاق عمل معنی دار نبود اما میانگین نمره حیطه های استدلال قیاسی و استدلال استقرایی بین دانشجویان ترم اول و آخر از نظر آماری معنیدار بود. میانگین نمره مهارت های تفکر انتقادی بین گروهی که مطالعات غیردرسی داشته با گروهی که مطالعه نداشتند در بخش تجزیه و تحلیل معنی دارد .(P<0/05) نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن نمره مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان سال آخر، بایستی نسبت به نهادینه سازی تفکر انتقادی خصوصا در شرایط بالینی، برنامه ریزی شود.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، آموزش ، اتاق عمل و هوشبری