استفاده از مصالح نوین هوشمند در روند توسعه پایدار شهری

سال هاست که انسان ها به زندگی در ساختمان ها خو کرده اند و با پیشرفت تکنولوژی هر بار به تغییر و پیشبرد شرایط زندگی پرداخته اند. در چند دهه اخیر با پیشرفت های فراوان در زمینه های مختلف علمی به نظر می رسد در آینده ای نه چندان دور انسان شاهد حضور سیستم های ساختمانی جدیدی خواهد بود، سیستم های هوشمندی که علاوه بر اینکه خود نیازهای خود و کاربرانشان را تامین خواهند کرد هم سو با معیارهای توسعه پایدار شهری عمل خواهند کرد. در حال حاضر در کشورهای پیشرفته این روند شروع شده است و به خوبی جایگاه خود را یافته است، در ایران اما با ناشناخته ماندن این سیستم ها این روند به کندی در حال شناساندن خود است. در این مقاله تلاش شده است تا با معرفی برخی از سیستم های هوشمند از جمله مصالح سبز و مصالح هوشمند به معماران در این راه کمک شود و از آنجا که تنها شناخت مواد در عمل به خوبی جوابگو نیست تلاش شده است تا نمونه های موردی از بناهایی که با این سیستم ها ساخته شده اند معرفی گردند. در این پژوهش از روش تحقیق تحلیلی و توصیفی استفاده شده است. مطالب از منابع کتابخانه ای، پژوهش های پیشین و سایت های معتبر جمع آوری شده و با بررسی تحلیلی ارایه شده اند. نتایج نشان می دهد با توجه به مزایای سیستم های هوشمند باید با شناخت کافی ساخت و ساز را به این سمت سوق داد و با استفاده از آن در جهت توسعه پایدار شهری برای آیندگان قدم برداشت.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، مصالح نوین ، مصالح هوشمند ، مصالح سبز