الگوی بررسی نیازهای انسانی درمعماری وشهرسازی سنتی ایران باتاکید بربافت های سنتی ایران

بهره گیری از عرصه های ذهنی – عینی قابل تمایز در بافت های سنتی در این تحقیق زمینه ای را فراهم می آورد تا دیدگاه روشن و جامع اسلامی و کاربردهای موثر آن ها در گذشته را تا اندازه زیادی معاصر سازی نمود و تحقق الگوهای قابل تکثیر آن در عرصه معماری و شهرسازی را به .نظاره نشست تحقیق حاضر قصد دارد که ضرورت تغییر نگرش در عرصه برنامه ریزی و ساخت محیط را در دوران معاصر، با تاکید بر شرایط خاص و ویژه فرهنگی ایران اسلامی طرح نماید. در حقیقت پژوهش مزبور سعی دارد با تبیین آینده نگری و آینده پژوی به عنوان رکن اساسی در برنامه ریزی توسعه محیط، ضرورت بهره مندی موثرتر از دیدگاه های اسلامی را به عنوان هنجارهای قاطع فضای پیرامونی و درونی نظام توسعه سرزمین به ویژه عرصه فرهنگی و تمدن ساز معماری و شهرسازی - طرح نماید در این رویه دیگر آینده تدام گذشته چه در این مکان و چه در مکان های دیگر در نظر گرفته نخواهد شد و نمودهای ذهنی و عینی ارزشمند و متعالی اسلامی فرصت بهتری برای گسترش در زمانه جهانی شدن تجربه می نماید.

کلیدواژه ها:

نیازهای انسانی ، قلمروهای ذهنی – عینی ، حکمت نظری ، هنجارهای اسلامی