سیر تحول معنای وجود و موجود از نخستین سده های هجری تا عصر ابن سینا
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 679
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_APMN-20-56_005
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
دو واژه وجود و موجود در زبان عربی، تحول معنایی یافته اند. این دو واژه که از ریشه وجد شتق شده اند، نخست معنایی سوبژکتیو دارند و حاکی از نحوه ارتباط گوینده با جهان بیرونهستند و پس از آن، با ورود به ترجمه عربی آثار فلسفی یونانی و پذیرششان از سوی فیلسوفاندر تمدن اسلامی، آهسته آهسته، معنایشان تغییر کرده و جنبه هستی شناختی یافته است؛ بدینصورت که از وضعیت جهان و اشیاء، به خودی خود حکایت دارد. با مرور و مقایسه متون لغوی وادبی قبل و بعد از عصر ابنسینا، به این نتیجه میرسیم که پس از تثبیت و گسترش فلسفه درزبان عربی، معنای از نیستی به هستی آمدن به یکی از مهمترین معانی وجد و دو مشتق مهم آن، یعنی وجود و موجود ، تبدیل و مقبولیت آن روزبه روز فراگیرتر شده است؛ گرچه این واژه مشتقات آن، همچنان معانی سابق خود را هم حفظ کرده اند.
نویسندگان
اسکندر صالحی
دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات
پرویز ضیاء شهابی
استادیار گروه فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
عباس ذهبی
استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران