مقایسه تطبیقی رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید (PSC): مطالعه موردی میدان آزادگان جنوبی

در این مقاله برای نخستین بار رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهایمشارکت در تولید شبیه سازی شده و مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرد. روش به کار رفتهدر این مقاله مبتنی بر رویکرد سناریو می باشد که در آن زمان بندی و حجم سرمایه گذاری بههمراه پروفایل تولید ثابت فرض شده و اثر تغییر مولفه های مالی قرارداد بر متغیرهای کلیدیهمچون نرخ بازدهی داخلی و دریافتی طرفین محاسبه می گردد. در این مطالعه از اطلاعاتفنی و اقتصادی مربوط به طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی جهت شبیه سازی مالی استفادهشده است. یکی از مهمترین نتایج این مطالعه، امکان دستیابی به نتایج یکسان مالی واقتصادی، صرف نظر از نوع قرارداد است. همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، قراردادهایIPC از انعطاف پذیری و فزایندگی کمتری نسبت به قراردادهای مشارکت در تولید برخورداربوده و جذابیت این قراردادها به خصوص در میادین با هزینه سرمایه ای بالاتر کمتر است.دلیل این مسیله وجود برخی محدودیت های تعیین شده در قراردادهای نفتی ایران (IPC)همچون تقسیط بازپرداخت هزینه های سرمایه ای و طولانی تر بودن دوره بازگشت سرمایه وعدم ارتباط مستقیم میان دستمزد پیمانکار و درآمد حاصل از میدان می باشد.

کلیدواژه ها:

رژیم مالی قرارداد ، شبیه سازی مالی ، میدان آزادگان جنوبی ، قراردادهای نفتی ایران ، قراردادهای مشارکت در تولید