ایران و سازمان جهانی تجارت

پس از جنگ جهانی دوم روز به روز بر تعداد سازمان های بین المللی افزون می شد. یکی از مهمترین سازمان های بین المللی که پس از جنگ جهانی دوم بوجود آمد، سازمان جهانی تجارت بود. ضرورت دوران پس از جنگ ایجاد این نهاد عظیم بین المللی را ایجاب می کرد. امروزه حجم عظیمی از تجارت بین المللی که بالغ بر 95 درصد می باشد در این سازمان در جریان دارد. این پژوهش در پی بررسی روند عضویت ایران در سازمان جهانی تجارت و اثرات مثبت و منفی الحاق ایران به این سازمان معظم می باشد. در این پژوهش از روش کتابخانه ای، مبتنی بر فیش برداری از منابع مکتوب و اینترنتی استفاده گردیده است. همچنین از شیوه توصیفی تحلیلی در این پژوهش بهره گرفته شده است. به طور کلی، در زمینه الحاق باید از سیاست های تشجزدا استفاده نمود و زمینه لازم را برای تسریع اقدامات اداری در سازمان تجارت جهانی فراهم آورد. همچنین در مورد مزایای عضویت باید گفت که قرار گرفتن در جریان اقتصاد جهانی و عضویت در این سازمان، دارای مزیت های انکارناشدنی و خالق فرصت های بی بدیل برای اقتصاد کشور می باشد اما اگر بدون آمادگی لازم پا به این عرصه گذاشته شود، می تواند صدمات جبران ناپذیری به اقتصاد ملی وارد آورد. همچنین در کنار بهینه سازی و مقاوم سازی اقتصاد و صنایع داخلی در مقابل تهدیدات عضویت برای ایران، باید با دیپلماسی قوی اقتصادی در صدد رفع موانع موجود بر سر راه توسعه تجاری کشور بود.

کلیدواژه ها:

سازمان جهانی تجارت ، عضویت ایران ، موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت ، روند الحاق