ارتباط بین پارامترهای لرزه ای در حوزه نزدیک گسل با شاخص های خسارت با استفاده از نتایج تحلیل غیرخطی در نرم افزار IDARC

هدف از انجام مقاله حاضر، بدست آوردن درجه ارتباطی است که بین پارامترهای لرزه ای رکوردهای نزدیک گسل و شاخص خسارت پارک-انگ و همچنین میزان تغییرمکان حداکثر سازه ها می باشد. برای نیل به این هدف سه قاب 3، 5 و 7 طبقه در نرم افزار ETABS به طور کامل تحلیل و طراحی شده است، سپس در نرم افزار IDARC مورد تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی تحت 40 رکورد حوزه نزدیک قرار گرفته اند. پس از تحلیل مورد نظر و بدست آمدن خسارت کلی و تغییرمکان حداکثر در هر سازه، میزان همبستگی هر کدام از پارامترهای لرزه ای با این دو معیار خسارت کلی و تغییرمکان حداکثر با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شده است. طبق نتایج بدست آمده، پارامتر شدت سرعت طیفی (VSI) دارای بیشترین میزان همبستگی با خسارت کلی و تغییرمکان حداکثر سازه ها بوده و پس از آن پارامترهای شدت اریاس و شدت مشخصه Ic بالاترین همبستگی با خسارت کلی و همچنین چگالی انرژی ویژه (SED) و سرعت ماکسیمم وارده (SMV) بالاترین همبستگی با تغییرمکان حداکثر سازه را داشته اند. همچنین پارامتر لرزه ای vmax/amax، نسبت سرعت حداکثر به شتاب حداکثر، دارای کمترین میزان همبستگی با خسارت کلی و تغییرمکان حداکثر سازه ها بوده است.

کلیدواژه ها:

شاخص خسارت ، پارامترهای لرزه ای ، سازه های بتن مسلح ، ضریب همبستگی ، حوزه نزدیک گسل