بررسی تاثیر پذیری شاعران مقاومت ایران از محمود درویش

ادبیات مقاومت، مقابله با همه اشکال استعمار و ظلم است. دو واقعه مهم قرن بیستم که باعث معرفی و حضور پررنگ تر ادبیات مقاومت شد، قیام فلسطین و انقلاب جمهوری اسلامی ایران بود. در فلسطین شاعران بسیاری به ادبیات پایداری روی آوردند و وضعیت بحرانی سرزمین خود را با اندوه و در عین حال شجاعت و مقاومت برای جهانیان به تصویر کشیدند. محمود درویش بزرگترین شاعر مقاومت فلسطین است که با زبان شعری بدیع، فلسطین و مقاومت آن را به جهانیان شناسانده است. در ایران نیز با ظهور انقلاب اسلامی و پیروزی آن و آغاز جنگ تحمیلی و همچنین مساله فلسطین، بسیاری از شاعران به ادبیات پایداری روی آوردند. از آن جمله می توان به طاهره صفارزاده و عبدالرضا کاکایی اشاره نمود. این دو شاعر به خاطر اشتراک در تجربه جنگ، استعمار ستیزی و انقلاب و قیام، با محمود درویش حسی مشترک دارند و از نظر معنایی از شعر مقاومت محمود درویش تاثیر پذیرفته اند. از طرفی تاثیرپذیری این دو شاعر ایرانی از شعر مقاومت محمود درویش نشانگر آگاهی از قیام فلسطین و جزییات آن و میزان ارتباط فرهنگی و عقیدتی میان دو ملت ایران و فلسطین را بیان می نماید

کلیدواژه ها:

شعر مقاومت ، محمود درویش ، شعر مقاومت ایران ، ادبیات تطبیقی