جلوه های ادبیات مقاومت و پایداری در بیانات رضوی

ادبیات مقاومت و پایداری یکی از انواع ادبی است که مفاهیم ارزشمند و باورمندی را در خود جای داده است. از مهمترین شاخصه های این شاخه از ادبیات، دعوت کننده به قیام، ایستادگی و ایثار، صبر در برابر مشکلات و جوشش و خروش در برابر ظلم و ستم می باشد. ایمه معصومین (علیهم السلام)، به عنوان طلایه داران آزادی، تاثیری عمیق بر ادبیات پایداری و مقاومت گذاشته اند. امام رضا (ع) به عنوان یکی از چهارده ستاره آویخته به فلک، الگو و اسوهای ممتاز در مبارزه علیه ظلم و جور حاکمان بوده است. این پژوهش با عنوان جلوه های ادبیات مقاومت و پایداری در بیانات رضوی در صدد است که با روش توصیفی-تحلیل مولفه ها و جلوه های ادبیات پایداری در بیانات امام رضا (ع) را مورد بررسی و تحلیل و تبیین قرار دهد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که بن مایه های ادبیات مقاومت و پایدارساز جمله: هجرت، شهادت طلبی، دعوت به جهاد و پایداری، انتظار منجی، مرگ و جانبازی، رنج تبعید و غربت برگرفته از فرهنگ رضوی است که در آثار ادبی نمود و ظهور یافته است

کلیدواژه ها:

امام رضا (ع) ، ادبیات پایداری ، بیانات ، مقاومت ، فرهنگ رضوی