مطالعه سیل خیزی بخشی از حوزه آبخیز کارون در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از روش تحلیل فراوانی

آگاهی از پتانسیل سیل خیزی در حوزه های آبخیز می تواند به تدوین برنامه های مختلف برای مدیریت بحران مدیریت منابع آب و آبخیزداری کمک نماید. لذا با توجه به اهمیت موضوع هدف از این تحقیق برآورد ضریب سیل خیزی در دوره بازگشت های 2، 5، 10، 20، 25، 50، 100، 200، 500 سال 1000 در حوزه آبخیز کارون شمالی در استان چهار محال و بختیاری می باشد بدین منظور 11 ایستگاه هیدرومتری در حوضه انتخاب و سپس تحلیل فراوانی سیلاب انجام گردید و در نهایت ضریب سیلخیزی برای هر یک از ایستگاه ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد که توزیع لوگ نرمال دو پارامتری به عنوان مناسب ترین توزیع برای گروه های همگن انتخاب و دبی با دوره بازگشت های مختلف ایستگاه ها بر اساس این توزیع بدست آمد. نتایج همچنین نشان داد که کمترین میزان خطای مدل های منطقه ای مربوط به دوره بازگشت های کوتاه بوده و با افزایش دوره بازگشت مقدار خطا افزایش یافت. نتایج به دست آماده نشان داد که ضریب سیل خیزی به خصوصیات هندسی حوضه (شامل مساحت، ارتفاع، شیب متوسط آبراهه و...) و بارش حوضه وابسته بوده و تغییرات آن در منطقه دزک آباد بیشتر از سایر حوضه ها بود.

کلیدواژه ها:

ایستگاه هیدرومتری ، پهنه بندی ، حوزه آبخیز کارون شمالی ، ضریب سیل خیزی