رابطه انسجام گروهی و اثربخشی تیمی دانشجویان دختر و پسر شرکت کننده در یازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی کشور

در ورزش های تیمی، انسجام گروهی از عوامل مهم در اثربخشی افراد به عنوان اعضای تیم محسوب می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه انسجام گروهی و میزان اثربخشی بودن یک فرد در کمک به اهداف گروهی تیم بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانشجویان شرکت کننده در رشته های تیمی یازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویی کشور (1391) شامل 1952 نفر تشکیل داده اند. از این میان 322 ورزشکار با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، از بین 24 تیم ورزشی به صورت خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه 18 سوالی محیط گروهی کارون، ویدمایر و براولی (1985) (GCS) استفاده شده است و پرسشنامه اثربخشی در تیم حاصل از تحقیق بیلی بتمن و کولین ویلسون (2002) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل در نرم افزار spss استفاده گردید. سطح معنی داری p<0/50 در نظر گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مستقیم معنی داری بین انسجام گروهی و اثربخشی شرکت کنندگان در رشته های تیمی المپیاد ورزشی وجود دارد (r=0/731, p=0/001). نتایج آزمون t مستقل نیز نشان داد که تفاوت معنی داری بین انسجام گروهی و همچنین اثربخشی در دو گروه دختران و پسران وجود ندارد. مولفه جاذبه گروهی فرد- اجتماعی از مولفه های انسجام گروهی دارای بیترین رابطه با اثربخشی است.

کلیدواژه ها:

انسجام گروهی. اثربخشی تیمی ، المپیاد ورزشی ، جاذبه گروهی فرد- اجتماعی