بررسی نقش مهارت های بصری فضایی در آموزش معماری

در حوزه آموزش معماری، منظور از آموزه های مهارتی، آن دسته از توانایی هایی است که دانشجوی معماری، جهت خلق و ارایه ی ایده طراحی، باید بر آنها مسلط باشد که عبارتند از: مهارت تجسم فضا از طریق ثبت اجزای آن (نقطه، خط، سطح و حجم) به صورت دو بعدی روی کاغذ یا سه بعدی به وسیله ی ابزار حجم سازی، تمرین درک مفاهیم پایه ی معماری از طریق ترسیم و ساخت ماکت و آشنایی با کاربرد تکنیک های ارایه ی ترسیمات معمارانه که موجب می شوند معمار مجهز به ابزار جدید تفکر، یعنی تفکر ترسیمی (بصری یا گرافیکی) گردد. در این مقاله با روش مروری تحلیلی، در گام نخست به تعریف واژه های محوری چون خلاقیت، هوش و حافظه پرداخته شده و سپس به بررسی مهارت های بصری– فضایی می پردازیم و در نهایت از طریق ارزیابی تجسم فضایی دانشجویان طرح 5 دانشگاه آزاد ارومیه به صورت پرسشنامه وتحلیل نتایج از طریق روش همبستگی پیرسون نرم افزار spss، به این سوال پاسخ می دهیم که آیا دانشجویانی که توانایی تجسم فضایی بیشتری دارند دانشجویان خلاق تری هم هستند و در واقع آیا کروکی زن های بهتری هستند

کلیدواژه ها:

تجسم فضایی ، مهارت بصری فضایی ، خلاقیت ، هندسه