افزایش طول عمر شبکه ی حسگر بی سیم با بهبود پروتکل مسیریابی سلسله مراتبی

شبکه های حسگر بیسیم مجموعهای از گره های حسگر کوچک میباشند که توانایی نظارت و حس محیط پیرامون خود و ارسال داده را به یک ایستگاه اصلی دارند. محدود بودن انرژی موجود در گره ها، چالش اساسی شبکه های حسگر میباشد که گاه بقای شبکه راتحت تاثیر خود قرار میدهد. ازاین رو یکی از مهمترین ملاحظات در طراحی این شبکه ها، تو سعه پروتکل ها و الگوریتم هایی ا ست که، بهترین استفاده را از منابع محدود بهخصوص منابع انرژی انجام دهند. از مهمترین الگوریتم ها، الگوریتم های مسیریابی میباشند که با میزان م صرف انرژی و طول عمر شبکه رابطه م ستقیم و تاثیرگذار دارند. از میان م سیریابی که برای این شبکه ها پی شنهاد شدهاند، پروتکلهای مسیریابی سلسله مراتبی صرفه جویی بسیار زیادی در مصرف انرژی از خود نشان میدهند. دراین پروتکل ها گره های با انرژی باقی مانده بالاتر میتوانند برای جمع آوری داده ها و مسیر اطلاعات استفاده شوند. دراین مقاله بادر نظرگرفتن روش سهلایه، یک رویکرد خوشه بندی درجهت افزایش طول عمر شبکه پیشنهادشده است. برای بررسی کارایی و قابلیت استفاده از الگوریتم پیشنهادی، با ا ستفاده از ابزار شبیه سازی در سناریوهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته ا ست. نتایج بهد ست آمده از شبیه سازی، بهبود کارایی کلی عملکرد شبکه از لحاظ طول عمر شبکه و معیارهای ا سا سی دیگر، در مقای سه با دیگر الگوریتم ها را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

شبکه های سلسله مراتبی حسگر بی سیم ، الگوریتم مسیریابی ، طول عمر شبکه ، مصرف انرژی گره ها