شیوه های حضور نویسنده در داستان

حضور نویسنده در داستان پیوسته به یک شیوه نبوده و در مکتبهای مختلف داستانی تحولاتی را پشت سرنهاده است. این تحولات وابسته به منظومه فکری پدید آورندگان هر مکتب داستانی است. برخی از نویسندگان بنا به احساس تعهد، به محتوای داستان اهمیت بیشتری داده، از شیوه های روایت مستقیم بهره برده اند و برخی دیگر جانب فرم داستان را گرفته و روایت غیرمستقیم و تصویری را بر شیوه نخست برتری داده اند. هر یک از این رویکردها، پیامدهایی اعم از مثبت و منفی برای داستان در بر داشته است. از پیامدهای شیوه مستقیم روایت عرضه صریح اندیشه ها و باورهای نویسنده در داستان است که در آموزش کودکان و توده مردم موثر است، اما معایب این شیوه نیز اندک نیست. این شیوه موجب کاهش ارزش ادبی داستان و تضعیف جذابیت آن میشود. در این پژوهش کوشش شده تا تغییر و تحولات حضور نویسنده در داستان مورد شناسایی و دسته بندی قرار گیردو تا حد امکان دلایل و پیامدهای آن بررسی شود و مورد ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

صناعت داستان ، مولف ضمنی ، حضور نویسنده ، راوی مداخله گر.