مبانی و ادله فناناپذیری نفس در اندیشه ملاصدرا

صدرالمتالهین شیرازی بر اساس مبانى خاصى مانند اصالت وجود، تشکیک وجود، حرکتجوهری، حدوث جسمانى نفس و تقسیم عوالم هستى به عالم ماده ، عالم برزخ و عالم عقولبه اثبات فناناپذیری نفس انسانى مى پردازد. با توجه به این مبانى، ملاصدرا ثابت مى کند کهنفس انسان در ابتدای وجودش به صورت مادی حادث شده و در مسیر یک حرکت جوهریقرار مى گیرد. در طى این حرکت که در ذات نفس روی م ىدهد، نفس مادی به یک موجودمجرد تبدیل مى گردد و پس از آن، در عالم عقول حیات جاودانه مى یابد. بنا بر دیدگاه وی،عقولى هم که در این زندگى مادی نتوانسته اند به مرتبه تجرد برسند، در عالم برزخ به حرکتجوهری خود ادامه مى دهند تا آن گاه که مجرد شوند و به عالم عقول بپیوندند. البته بر دیدگاهملاصدرا در این خصوص نقدهایى نیز وارد است. این پژوهش به بررسى و نقد برخى مبانى ودلایل جاودانگى نفس در اندیشه ملاصدرا مى پردازد.

کلیدواژه ها:

جاودانگى ، ملاصدرا ، نفس انسانى ، حرکت جوهری ، حکمت متعالیه