اثربخشی کیفیت زندگی درمانی(QOLT) در تغییر سطح شادکامی دانش-آموزان دختر افسرده منطه2 شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی(QOLT) در تغییر سطح شادکامی دانش آموزان دختر افسرده منطقه 2 شهر تهران بود. این پژوهش به صورت شبه-تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان دانش آموزان دختر دبیرستانی دارای افسردگی منطقه2 شهر تهران انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش(کیفیت زندگی درمانیQOLT) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 2 ساعته تحت کیفیت زندگی درمانیQOLT قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد با 29 در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار(SPSS.21) انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش میزان شادکامی اثربخش است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی درمانی ، شادکامی ، افسردگی