ارزیابی همگرایی بهره وری انرژی در بخش صنعت استانهای ایران

در پژوهش حاضر، همگرایی بهره وری انرژی در بخش صنعت استان های ایران در سالهای 1382-1393 ارزیابی میشود. بدین منظور، بهرهوری انرژی با دو شاخص نسبت ارزش افزوده به مصرف انرژی مدل [(1) و نسبت ارزش ستانده به مصرف انرژی ]مدل [(2) سنجیده و از الگوی اقتصادسنجی داده های تابلویی استفاده شده است. بر اساس نتایج، همگرایی سیگما (σ) و همگرایی بتا (β) در بهرهوری انرژی بخش صنعت استانها تایید میشود. همچنین، نتایج نشان میدهد که در مدل (1)، سالیانه 1/2 درصد و در مدل (2)، سالیانه 0/9 درصد از شکاف بهرهوری انرژی بخش صنعت بین استانها کاسته میشود. در این خصوص، باید توجه نمود که این همگرایی نه به سبب افزایش بهره وری انرژی در بخش صنعت استانهای دارای بهرهوری انرژی پایین، بلکه در نتیجه کاهش بهرهوری انرژی بخش صنعت استانهای پیشتاز بوده است. این موضوع، ضرورت توجه بیش از پیش سیاست های صنعتی به بهره وری انرژی بخش صنعت استانها را بازگو مینماید.