تاثیر عوامل قیمتی، درآمدی و کارایی بر شدت انرژی نیروگاه های حرارتی در ایران

صنعت برق به عنوان یکی از مهمترین صنایع زیربنایی، نقش اساسی و بنیادینی در ایجاد زیرساخت های توسعه ایفا می کند.به همین دلیل، بهبود عملکرد این صنعت از اهمیت خاصی برخوردار است. در همین راستا، هدف اصلی این تحقیق،بررسی عوامل قیمتی، کارایی (راندمان) و درآمدی موثر بر شدت انرژی نیروگاه های حرارتی تولید برق در کشور است.برای این منظور کارایی فنی نیروگاه ها، درآمد حاصل از فروش برق نیروگاه ها و قیمت سوخت های مصرفی بر روی شدتانرژی نیروگاه های حرارتی در دوره زمانی 1395-1365 را با استفاده از روش خود توضیح برداری ساختاری (رویکرد بلانچارد- کوآ) موردبررسی قرارگرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد، کارایی (راندمان) بیشترین تاثیر را بر شدتانرژی نیروگاه ها دارد. بهبود کارایی اثری منفی و معنی داری بر شدت انرژی نیروگاه ها دارد، به طوریکه با افزایش یک درصد راندمان نیروگاه ها، میزان سوخت مصرفی موردنیاز برای تولید یک واحد برق، 0/07، درصد کاهش می یابد. همچنینمتغیر قیمت انرژی با شدت انرژی رابطه معناداری دارد، به نحویکه با توجه به توابع واکنش، به دلیل نوع قیمت گذاریسوخت در کشور، این رابطه در کوتاه مدت مثبت اما در بلندمدت منفی است. علاوه بر این، متغیر درآمد بر روی شدتانرژی اثر منفی دارد که شاید بتوان علت آن را به نحوه مدیرت صنعت برق نسبت داد، چراکه اکثر نیروگاه های کشوردرآمد حاصل از تولید برق را صرف بهینه سازی نیروگاه ها نمی کنند، ازاینرو ا فزایش درآمد، باعث بهبود بهره وری انرژیاز منظر کاهش شدت انرژی نمی شود. همچنین ازنظر درجه اهمیت، عامل کارایی (راندمان)، عامل قیمتی و عامل درآمدیبه ترتیب بیشترین تاثیر را بر شدت انرژی نیروگاه های حرارتی دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

شدت انرژی ، کارایی ، نیروگاه حرارتی ، روش خود توضیح برداری ساختاری