بررسی اثرات فضای باز در طراحی مدارس نوین بر ارتقاء سطح دانش آموزان

در شرایط فعلی ایران، فضاهای باز مدارس مکانی جدا از بنای مدرسه محسوب شده و ادامه طبیعی کلاس های درس نمی باشند و به عنوان باقیمانده سایت به آن نگاه می شود. این بستر، فاقد انسجام و هویت لازم بوده و به ارضای کامل نیازهای آموزشی، بازی استراحت و دانش- آموزان نمی پردازد. این درحالیست که این بستر در معماری مدارس سنتی ایران، همگام با سیستم آموزشی دوره خود، در ارتباط با فضاهای بسته و نیمه باز مدرسه طراحی شده و علاوه بر کارکرد تفریحی، کارکردی آموزشی-اجتماعی نیز داشته است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیرات انواع فضاهای باز مدراس، بر میزان خلاقیت و یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی، بوده است و در نهایت پیدا کردن راهکارهایی برای طراحی اصولی فضاهای باز و نیمه باز و انعطاف پذیر در مدارس. هدف دیگر این پژوهش، بررسی سیستم های آموزشی جدید و شناخت فضاها و کیفیت های مورد نیاز در مدارس موفق و جمع آوری راهکارهای طراحی اصولی این فضاها بوده است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش فضاهای باز در مدارس بایستی سه حوزه فعالیتی را پشتیبانی نمایند : 1 . تربیت بدنی و تفریح 2. توسعه اجتماعی 9. یادگیری و آموزش .بدین منظور فضاهای باز مدارس بایستی شامل : فضاهای طبیعی، شامل علف زار شهری، درختستان، باغ های آموزشی و فضاهای سبز. کلاس های درس بیرونی،کلاس ها و مکان های انعطاف پذیر زمین های بازی خلاقه و همچنین بازی های فعال و فضاهای اجتماعی غیر رسمی باشند. همچنین برخی از کیفیت های فضایی مورد نیاز در مدارس امروز همچون شفافیت، انعطاف پذیری، تنوع، چشم انداز داخلی و خارجی، تهویه و نور طبیعی، در این نوشتار مورد بررسی قرارگرفته اند. این پژوهش به روش کیفی با رویکردی از نوع تحلیلی- توصیفی بررسی و تحلیل داده ها انجام شده است. که بدون تردید تاثیر بسزایی در پیشبر اهداف معماری خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

طراحی مدرسه ، فضای باز ، انعطاف پذیری ، ارتقاء خلاقیت ، سطح یادگیری