آزمون تجربی همبستگی شاخص نابرابری درآمدی با نابرابری منطقه ای سلامت (مطالعه موردی استان های ایران)

یکی از ابعاد نابرابری های اجتماعی، نابرابری در سلامت است که در کشور ما به اشکال مختلف از جمله نابرابری در توزیع جغرافیایی سلامت مشاهده میشود. به عبارت دیگر میزان برخورداری از سلامت در مناطق مختلف کشورمان نابرابر است و ما با نابرابری منطقه ای سلامت مواجه هستیم. تحقیق حاضر با شرح مفهوم نابرابری منطقه ای سلامت می کوشد امکان تبیین این مفهوم را با یکی ازتبیین رایج در مورد نابرابری سلامت بسنجد. از جمله تبیین های صورت گرفته نابرابری سلامت رابطه ی آن با نابرابری درآمدی است که بعضی تحقیقات وجود همبستگی مستقیم بین آنها را تایید میکند. بدین معنا که هرچه نابرابری درآمدی بیشتر باشد، نابرابری سلامت هم بیشتر می شود و برعکس هرچقدر که نابرابری درآمدی کمتر باشد، نابرابری سلامت هم کمتر می یابد. تحقیق حاضر با روش تحلیل ثانویه داده های ملی به صورت توصیفی- تحلیلی، فرضیه همبستگی مستقیم میان نابرابری درآمد و نابرابری منطقه ای سلامت در استانهای کشور را مورد سنجش قرار داده است.یافته های این تحقیق نشان میدهد که رتبه های صدر و ذیل جدول سلامت در استانهای کشور در سال 1385 و 1395 با رتبه های صدر و ذیل جدول توزیع ضریب جینی استانهای کشور همخوانی ندارد؛ بلکه تفاوتهای آن مهم و قابل ملاحظه است. چنانکه استان تهران که در رده های بالای نابرابری درآمدی قرار می گیرد، از میزان سلامت بالایی هم برخوردار است. درواقع شاخص نابرابری درآمدی میزان برخورداری از سلامت را برای همه استان ها تبیین نمیکند. بنابراین نابرابری درآمدی با شاخصهای چون ضریب جینی، نابرابری منطقه ای سلامت راکاملا توضیح نمیدهد. درواقع ضریب جینی به عنوان شاخص نابرابری درآمدی شاخص مناسبی برای سنجش نابرابریهای منطقه ای سلامت نیست و برای تبیین الگوی این نابرابریها باید به شاخصهای دیگر توجه نمود.

کلیدواژه ها:

سلامت ، نابرابری منطقه ای سلامت ، نابرابری درآمدی ، ضریب جینی