انسان شناسی از دیدگاه مولانا

در این مقاله در مورد زندگی مولوی و انسان شناسی از دیدگاه مولوی و مراحل خلقت انسان و جایگاه عشق و محبت در مثنوی معنوی می پردازیم ازدیدگاه مولوی انسان حامل امانت گرانقدری است که او را بر همه جهانیان برتری داده و به مقام خلیفه الهی در زمین رسیده است او را اشرف مخلوقات نام نهاده است.هدف از نوشتن این مقاله سیر تکاملی انسان در عرفان مولانا اینکه مولانا سیرخاکی و زمینی در وجود هستی انسانی داشته ما میتوانیم دیوان کبیر را محصول معراج مولانا تا اعلام درجه ملوکت معنوی در نظر بگیریم همانطور که مولانا در مثنوی میفرماید در وجود ما هزاران گرگ و خوک صالح و ناصالح و خوب وجود دارد گرگ و خوک اشاره به صفات زمیمه آدمی دارد و صالح و خوب نیز به صفات نیک آدمی دلالت دارد. نتایج این مقاله بیشترین تلاش و جستجو حقایق وجود انسانی که انسان بمانند صیاد است و جزای جهان در اسارت اویند صیاد بدایت وجود اجزای جهان همه شکایه انسان در این فرضیه هستی مجبور به وجود است حتی اگر گرگ در وی راه یابد میتواند و باید عدم به وجود بازگردد.

کلیدواژه ها:

مولانا ، مقوله های انسان شناسی ، شعر