بررسی تاثیر آروماتراپی لیمو بر تهوع و استفراغ بارداری: کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 498
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-1_007
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: تهوع و استفراغ، از شکایت های شایع زنان در نیمه اول حاملگی است. تهوع و استفراغ ناشی از بارداری به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی زنان باردار تاثیر می گذارد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آروماتراپی لیمو بر تهوع و استفراغ بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1396 بر روی 88 زن مبتلا به تهوع و استفراغ بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسش نامه تهوع و استفراغ بارداری (PUQE-24) بود. افراد دو گروه 44 نفره اسانس لیمو و دارونما قرار گرفتند و اسانس لیمو و دارونما (آب مقطر) را به مدت 4 روز دریافت کردند. شدت تهوع و استفراغ قبل و بعد از مطالعه سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمونهای آماری کای دو، تی مستقل و تحلیل اندازه های تکراری استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: گروه ها از نظر اطلاعات فردی و مشخصات بارداری همگن بودند. بعد از مداخله آروماتراپی، میانگین نمره کلی تهوع و استفراغ در دو گروه آزمون و کنترل کاهش یافت، ولی میانگین نمره کلی تهوع و استفراغ در گروه آزمون به طور معناداری نسبت به گروه کنترل در طول زمان کاهش یافت (007/0=p). نتیجه گیری: اسانس لیمو در کاهش تهوع و استفراغ زنان باردار موثر است و میتوان از اسانس لیمو به عنوان یک مداخله اثربخش و ایمن در کاهش تهوع و استفراغ زنان باردار استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فهیمه عزتی آراسته پور
کارشناس ارشد مشاوره در مامایی، مرکز تحقیقات دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
فاطمه شبیری
استاد گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
بیان مفاخری
کارشناس ارشد مشاوره در مامایی، مرکز تحقیقات دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
یونس محمدی
استادیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیر واگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :