بررسی مواد و شیوه های اصلاح آسفالت با فناوری نانو

آسفالت بطور گسترده ای به عنوان ماده ی چسباننده در ساخت بزرگراه ها و باندهای پرواز استفاده می شود و پس از مدتی طولانی موجب ظاهر شدن خواص ویسکوالاستیک می شود. فناوری نانو ایجاد مواد، دستگاه ها و سیستم های جدیدی در سطح مولکولی به شکل پدیده های مرتبط با فعل و انفعالات اتمی و مولکولی است که شدیدا بر ویژگی های ماکروسکوپیک مواد اثر می گذارد. مشخص شده که فناوری نانو تا حد زیادی به منظور پرداختن به مسائل طراحی، ساخت، و بهره برداری از ساختارهای عملی دارای حداقل یکی از ابعاد مشخصه در مقیاس نانومتری مفید است. در سالیان اخیر، مطالعات گستردهای در رابطه با کاربرد فناوری نانو در مخلوط آسفالت انجام گرفته است. برخی از این مواد عبارتند از نانو رس، نانو لوله های کربنی، نانو آهک هیدراته و غیره. با افزودن هر کدام از این مواد به مخلوط آسفالت، تغییراتی در خواص آسفالت همچون شاخص پیری گرانروی ( VAI )، نقطهی نرم شدن و استحکام کششی روی می دهد. اصلاح خواص ساختاری آسفالت با استفاده از فناوری نوین نانو توجهات بسیاری را به خود معطوف داشته است. می دانیم که میکروساختار تعیین کننده ی خواص ماکرو است. بنابراین، نانو آسفالت اصلاح شده پیشرفت عمده ای را ورای خواص مواد پایه، ارائه می دهد که بالاتر از سایر روش های اصلاح آسفالت است. در آغاز بطور مختصر برخی از مهمترین نانو مواد مورد استفاده در آسفالت را که مورد بررسی قرار گرفته اند، معرفی می کنیم. نتایج به دست آمده از تست های به کار رفته در مطالعات مختلف را گردآوری نموده ایم. نهایتا این نتایج با یکدیگر مقایسه نموده و دز این مواد و اثرات آنها بر خواص آسفالت معرفی می شوند و در پایان موثرترین مواد جهت بهبود خواص آسفالت معرفی شده اند.

کلیدواژه ها:

نانورس ، نانو لوله های کربنی ، نانو آهک هیدراته ، مخلوط آسفالت ، استحکام کششی