بررسی نقش فاصله دید در قوس های قائم و ارائه راهکار در افزایش ایمنی راه ها

به گفته انجمن آشتو در کتاب سیاست های طراحی هندسی بزرگراه ها و خیابان ها (که در اینجا به عنوانکتاب سبز نامیده می شود)، فاصله دید، طول مسیری است که برای راننده قابل مشاهده است.مدل پایه آشتوبرای توصیف این وضعیت در سال 1940 توسعه داده شد اگر چه مقادیر پارامترها در خصوص رانندگان وخودروها در مدل تغییر کرده اما مدل پایه بدون تغییر باقی مانده است. علیرغم انتقادات، اکثر کارشناسان براین باورند که آشتو مدل فاصله دید را برای جاده ها به خوبی طراحی می کند؛ یعنی جاده هایی که امن،کارآمد و اقتصادی هستند. اگر چنین است، چرا یک پروژه تحقیقاتی برای توسعه یک مدل تجدید نظر آغاز میشود انتقاد اصلی مدل فعلی این است که پارامترهای آن نماینده خوبی از محیط رانندگی یا رفتار ایمنرانندگان نیستند. بنابراین، حتی اگر استفاده از آن به طراحی خوب منجر شود، به عنوان یک مدل خوبتوجیه، اعتبار سنجی و دفاع از آن دشوار است. این تحقیق، یک مدل فاصله فاصله دید توقف بازبینی شده براساس قابلیت های راننده و عملکرد در پاسخ به دیدن یک شیء غیر منتظره در جاده را پیشنهاد کرد. با مقایسهمدل کنونی آشتو با آنچه که در کشورهای دیگر استفاده می شود، مشخص شد که بسیاری از کشورها از سرعتعملیاتی اندازه گیری شده یا تخمین زده شده 85 درصدی به عنوان سرعت طراحی استفاده می کنند. علاوه براین، بسیاری از کشورها از زمان عکس العمل و مقدار اصطکاک کمتر از آنچه که توسط آشتو گرفته شدهاستفاده می کنند. به عنوان یک نتیجه، مقادیر فاصله دید توقف آشتو جزو محدوده بالای این مقایسه می باشد.

کلیدواژه ها:

آئین نامه ایمنی ، مسافت دید توقف ، طراحی هندسی ، عکس العمل راننده ، قوس قائم