تاثیر مصرف توام فوروزماید و سالبوتامول بر شاخص های اسپیرومتری بیماران مبتلا به آسم مداوم

سابقه و هدف: با توجه به اینکه استفاده از فوروزماید بخور شده در مبتلایان به حمله آسم که به درمان با آگونیست های بتای استنشاقیپاسخ مناسبی ندارند کمک کننده بوده است، این مطالعه جهت بررسی تاثیر فوروزماید با دوز 10mg همراه با سالبوتامول بخور شده با دوز 2/5mg بر شاخص های اسپیرومتری مبتلایان به آسم مداوم طراحی شد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی 53 بیمار با محدوده سنی 18 تا 75 سال با سابقه حداقل 6 ماه علایم آسم مداوم به روش تصادفی بین دو گروه سالبوتامول ( 27 نفر) و سالبوتامول + فوروزماید ( 26 نفر) توزیع شدند. بیماران هر گروه بر اساس FEV1 به 3 دسته آسم مداوم خفیف، متوسط و شدید تقسیم شدند. به بیماران سالبوتامول + فوروزماید یا سالبوتامول داده شد و 15 دقیقه بعد از اتمام نبولایزرشاخص های اسپیرومتری ثبت شد و میانگین و انحراف معیار شاخص های اسپیرومتری و تغییرات آنها قبل و پس از دریافت سالبوتامول ومخلوط سالبوتامول و فوروزماید محاسبه گردید.نتایج: هیچ تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میانگین درصد تغییر FEV1 در گروه سالبوتامول (37/50 درصد) و در گروه سالبوتامول+ فوروزماید (25/83 درصد) پس از درمان دیده نشد (P=0/72). همچنین، هیچ تفاوت مهمی بین دو گروه از نظر میانگین درصد تغییر سایر شاخص ها پس از درمان دیده نشد. (FEV1/FVC ،MMEF،PEF،FVC ،P> 0/25). نتیجه گیری: در مجموع میتوان گفت مصرف توام فوروزماید (10mg) و سالبوتامول نسبت به سالبوتامول در بهبود شاخص های اسپیرومتری آسم مداوم برتری ندارد.

کلیدواژه ها:

آسم ، فوروزماید ، سالبوتامول ، نبولایزر ، اسپیرومتری