مقایسه شاخص های ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان در استخرهای آب شور گمیشان با ماهیان پرورش یافته در آب شیرین

هدف از این تحقیق مقایسه وضعیت ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان در استخرهای خاکی آب شور در سایت پرورش میگوی گمیشان و حوضچه های فایبرگلاس آب شیرین بود. به این منظور 1000 قطعه ماهی در استخر خاکی سه هکتاری و 150 قطعه ماهی در سه حوضچه فایبرگلاس 2000 لیتری ذخیره سازی شدند و پس از 3 ماه پرورش، نمونه خون از آنها گرفته شد. مقایسه فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب نشان داد که اختلاف معنی داری در دما، اکسیژن محلول و pH آب بین استخر خاکی و حوضچه های فایبرگلاس وجود نداشت (05/0P> ) ولی شوری و آمونیاک آب استخر خاکی به طور معنی داری بالاتر از حضچه های آب شیرین بود (05/0P<). همچنین، پروتئین کل، گلبولین، لیزوزیم، کمپلمان و توتال ایمنوگلبولین سرم در ماهیان استخر خاکی به طور معنی داری پایین تر از ماهیان حوضچه های فایبرگلاس بود (05/0P<). اختلاف معنی داری در مقدار آلبومین سرم بین دو تیمار وجود نداشت (05/0P> ). این نتایج نشان می دهد که ماهی های پرورش یافته در استخر خاکی از ایمنی پایین تری نسبت به ماهیان پرورش یافته در آب شیرین برخوردارند که می تواند به دلیل شوری و آمونیاک آب باشد.

کلیدواژه ها:

قزل آلا ، استخر خاکی ، ایمنی ، آب شور