بررسی اثرات زبری سطح بر روی مشخصه های جوشش استخری نانوسیال سیلیکا

بهبود خواص انتقال حرارتی نانوسیالات سبب جلب توجه محققین در استفاده از این نوع از سیالات در انتقال حرارت جوششی و بررسی تاثیر آن بر پارامترهای این فرآیند شده است. در این پژوهش آزمایشات بر روی سطح مسی با صفحه تخت دایره ای شکل به منظور بررسی تغییرات شارحرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت جوششی در اثر رسوب نانوذرات سیلیکا در سه غلظت مختلف 0/006، 0/008 و 0/01 درصد حجمی انجام شده است. مشاهده شد که با افزایش غلظت نانوذرات شارحرارتی بحرانی افزایش یافت به گونه ای که این پارمتر برای جوشش نانوسیال با غلظت 01/ 0 درصد حجمی 59% نسبت به جوشش آب خالص بر روی سطح صیقلی بهبود داشت. در رابطه با ضریب انتقال حرارت نیز مشاهده شد که این ضریب در جوشش نانوسیال تا غلظت 0/008 درصد حجمی افزایش و پس از آن کاهش می یافت. ضریب انتقال حرارت نیز برای غلظت 0/008 برای جوشش نانوسیال 31% نسبت به آب خالص بر روی سطح صیقلی افزایش داشت. این بهبود به سه پارامتر غلظت، زبری و ترشوندگی سطح نسبت داده شد.

کلیدواژه ها:

جوشش استخری نانوسیال ، زبری سطح ، شار گرمای بحرانی ، ضریب انتقال گرمای جوشش ، ترشوندگی.